Πάλι έλα φωτεινή απόμακρη
κι ωραία ν' ανασκευάσεις ακόμα
μια φορά πάνω στο μνήμα μου
το μνήμα σου έλξη κι αντοχή
ένα κάποιο μέλλον ενεχειριάζοντας
αλλοίμονο σε ποιον δίχως να ξέρω
παρά την γλώσσα της σήψης
το πλατάγισμα του κενού
την υποδιαίρεση μια στιγμή στο άγγιγμα
βλέμμα της Αβύσσου
το ότι υπάρχεις με κάνει - μόνο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου