Δεν θέλω

Δεν θέλω τα δάκρυα απ' το βρεγμένο τσιμέντο
που μέσα του σαπίζει η καρδιά σου
δεν έχω ανάγκη τα χαμόγελα με τα ψεύτικα δόντια
δεν τριγυρνάω στους δρόμους των αποστεωμένων
δεν παίζω σε τυχερά παιχνίδια την αγκαλιά σου
όπως εσύ

δεν κοιμάμαι σε κρεβάτια με στρώματα σπασμένα
δεν φιλαω χείλη που φτύνουν χρώματα ψεύτικα
δεν κρατάω χέρια όταν απλά κάποιοι άλλοι έχουν απεργία
δεν στριμώχνω στις ρωγμές από το κορμί σου
ψεύτικον ιδρώτα
δεν συμψηφίζω ανοίες ούτε καρατομώ ψυχές
στο πρώτο παραστράτημα

δεν σκοτώνω ευχές όταν τα λόγια γονατίζουν
απ' το βάρος του θανάτου
ούτε υπόσχομαι πως θάμαι ζωντανός κάθε στιγμή
δεν θρυμματίζω καρδιές επειδή με περιμένει στην γωνία
κάποιο καινούριο θύμα
δεν ξεχνώ την στιγμή που η καρδιά μου χτύπησε
στον ίδιο ρυθμό με την δική σου
και πάντα ψηλαφώ τις ανάσες σου όσο κουρασμένος
κι αν είμαι

δεν θέλω να με κοιτάς μ' αυτό το βλέμμα
δεν θέλω να μ' ακούς να μου μιλάς
εκτός κι αν τ' άσχημά μου είναι για σένα Ομορφιά
όπως στα μάτια μου ηχεί το δικό σου καθρέπτισμα

ναι την Ομορφιά διψώ απ' την στιγμή που
πρωτανάσανα και για μια σταγόνα βροχής
πίστεψα στην Δική σου
δεν αναζητώ προφάσεις όπως εσύ για να την κάνω
μα ευκαιρίες να χαρίσω την συγχώρεσή μου
κι ας πνίγομαι σε κάθε λιμάνι

έτσι κι αλλοιώς είμαι φτιαγμένος από νερό