Επί.στημονικόs_κατά.πέλτηs_

Και λέει σπάσαν το φράγμα του φωτός
σιγά τ' αυγά - τους πήρε και 57 χρόνια -
εκείνος δε ο Μέγας Πελταστής Ανδρονίων

αναρωτιέμαι: γιατί δεν βρήκε ταίρι
μ' έναν ανάλογο Γυναικονίων
κι εκείνα τα περίφημα γλουόνια
για δεν τα κάναν γλουτόνια
να έχει ένα άλλο σασπένς;

μα καλά εδώ τριγύρω πέσαν βόμβες
η ώρα τρέχει πιο γρήγορα
οι μαύρες κελεμπίες με τα αυτόματα
κι οι γραβατωμένες φίδες σφίγγουν
τα λαιμάρια των κατατρυχομένων

σκάφανδρα με καρφιά εφαρμόζουν
στα πυρηνικά εργοστάσια
και γιορτάζουμε τα ραδιενεργά φώτα

μια τρέλλα σάς λέω μια κουφαμάρα

γρανάζια και γρανάζια γυρνούν
να γεφυρώσουνε το χάος/ ο ήλιος ζεματάει/ εγώ
δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη
τα ζώα είναι βαμμένα άλλο χρώμα
και παντού γύρω αρώματα συνθετικά
εκείνος ο αστρολάβος των Αντικυθήρων
έχει χαθεί μέσα στην μαύρη τρύπα
που ξεβρασε το σύμπαν κάπου
στον εξηκοστό έκτο παράλληλο

κούφια η ώρα

μα μην χολοσκάτε: κάποιος θα βρεθεί να μας σώσει
από τον βέβαιο καταμερισμό των αχθών
ίσως ο από μηχανής των αρχαίων
[κι αυτός ο Πελταστής όλο να ξεπετάει Ανδρόνια]

τα γυαλιά μου τα φοράω πια μόνο στον ύπνο
να βλέπω τι γίνεται στα όνειρά μου
μόνον τούτο με νοιάζει πια
- όταν είμαι ξύπνιος όλα γύρω είναι σαν ύπνος -
και η νωθρότητα με κατηγορεί για νωθρότητα
ας είναι και τα χαπάκια του γιατρού τα έχω

πάντα εν τσέπη

λαχταρώ να ανακαλύψω το κυκλόνιο
[μα τι λέω; η φύση ήδη τόχει ανακαλύψει
κι είναι μύκητας που μασουλάει τα δέντρα]
ένα άλλο κυκλόνιο θα βρω εγώ
το σωματίδιο εγκλωβισμού της ανθρώπινης ύπαρξης
κι ας με εγκαλέσουν πως είμαι τάχα
ενας ακόμα τρελλός επιστήμων
λες και δεν μ' έχουν κατηγορήσει ξανά για παράφρονα
μεγαλοιδεατισμό: μα τι ξέρουν οι αχρείοι;

θα τρομοκρατήσω τα ποίμνια λέγοντας
πως εγώ στον ανθρώπινο πόνο περίκειμαι
κι ας αντιλογίσουν

κι εσείς περισπούδαστοι και φαφλατάδες
ρωτήστε τα υπογάστρια και τους κόκκυγές σας
καθώς θα γλείφετε το μαλλί και την εγωπάθειά σας
στους καθρέφτες περιωνύμων εργαστηρίων

αλήθεια; το φως πίσω από το φράγμα
θα τ' αντικρύσουμε ποτέ;