Τέλος
Είμαι γυμνός
παγιδευμένος στα φώτα.
ένα ρεύμα μου καίει
τα πλευρά.
φοβάμαι την αυγή
λιώνω
κάθε φορά που χαράζει.
η μουσική
παιδεύει τον αέρα
που αναπνέω.
όλα έχουν
γλιστρήσει απ' τα χέρια
όλα έχουν
πάρει άλλο δρόμο
απ' τον δικό μου.
σ' ένα πλέγμα που κοχλάζει
έχω αποθέσει την ψυχή μου
τόσο λεπτή
τόσο βαριά
να μετρά τα δευτερόλεπτα
σαν χρυσάφι
απ' αυτό που όταν τ' αντικρύζεις
φεύγεις μακριά.
είναι νωρίς ακόμα
για να υποθέσω το τέλος.
μ' αυτό είναι σίγουρο
για μένα
σίγουρο
σαν χειμώνας.
Είμαι γυμνός
παγιδευμένος στα φώτα.
ένα ρεύμα μου καίει
τα πλευρά.
φοβάμαι την αυγή
λιώνω
κάθε φορά που χαράζει.
η μουσική
παιδεύει τον αέρα
που αναπνέω.
όλα έχουν
γλιστρήσει απ' τα χέρια
όλα έχουν
πάρει άλλο δρόμο
απ' τον δικό μου.
σ' ένα πλέγμα που κοχλάζει
έχω αποθέσει την ψυχή μου
τόσο λεπτή
τόσο βαριά
να μετρά τα δευτερόλεπτα
σαν χρυσάφι
απ' αυτό που όταν τ' αντικρύζεις
φεύγεις μακριά.
είναι νωρίς ακόμα
για να υποθέσω το τέλος.
μ' αυτό είναι σίγουρο
για μένα
σίγουρο
σαν χειμώνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου