Χορτάτα

Μιαν αναβόλιμη φυγή να κρέμεται
απ' τα σπασμένα γόνατα
που άλλο πια δεν συγκρατούν το πένθος
Γονατίζοντας στο απέλπιδο πάτωμα
που κουράστηκε πια ν' ανέχεται πόδια
οι φωνές που όλο και πιο πολύ σιωπούν
Όλα ξεχάστηκαν να ειπωθούν
τόσο πρόδηλα διατυπωμένα
σ' έναν ρόγχο σπαρακτικό
σε μια περιδίνηση ντροπής
Πόσα πια άλλα να τολμήσει
να μιλήσει η γλώσσα
Ποια χαραυγή νύχτας να χωρέσει
το βλέμμα το αδιέξοδο
Όλοι εδώ βυζαγμένοι για περιθώριο
για να γυρνάνε γύρω
απ' την τροχιά του θανάτου
Γιατί η νύχτα δεν έχει ώρα
Τα σπασμένα γόνατα δεν συγκρατούν
αρρωστημένα κορμιά
Ανεξαντλώντας μιαν ακόμη πίστη αντοχής
Άλλον έναν συρμό καταδίκης εκτροχιάζοντας
Τα βλέμματα έχουν κορεστεί
στα ιδρωμένα από δόξα κορμιά
στ' ανέξοδα πανηγύρια
στις κατεστημένες γιορτές κενεγερσίας
Άλλοι ματαιόδοξοι δεν γίνεται να γεννηθούν
γιατί κανείς τους δεν έχει πεθάνει