Παράκληση

Ένα φιλί μόνο και υπόσχομαι να μην ονειρευτώ ξανά. σε έχασα, από τότε που είδαμε να δακρύζει το καλοκαίρι, καθώς διασπείρονταν τα κορμιά μας σκόνη στον ορίζοντα. ήλπιζα τότε να σε ξαναδώ. να κλείσω σφαλιστά την εικόνα σου μέσα στα μάτια μου. η βροχή να γδέρνει τον πόνο και κάθε έρωτα που'χα ζήσει. δεν θέλω να φοβάμαι τον χειμώνα, την εποχή χωρίς εσένα - μα εσύ χάθηκες. η θάλασσα κι ο ουρανός δεν με κοιτάζουν πια. φοβάμαι ότι θα μείνω μόνος, σε κείνη την παραλία που χωριστήκαμε και πως οι πέτρες δεν θα μου μιλάνε πια. ένα φιλί μόνο και υπόσχομαι να μην ονειρευτώ ξανά. μου αρκεί η ένωση με τα χείλη σου για μιαν ολάκερη ζωή, κι ας μην κουρνιάσω άλλο πια μέσα στα όνειρα. οι φλέβες μου θάχουν αγγίξει την θέωση και το στόμα μου θάχει μεταλάβει την ιερή ουσία που αναβλύζει το κορμί σου. δεν με νοιάζουν οι υποσχέσεις για την αιωνιότητα. η μια στιγμή της ανάστασης μαζί σου θάναι αρκετή, για να μην νοιώσω ποτέ πάλι μοναξιά. η θλίψη θα καεί σαν τελευταίο κερί κι εσύ θα είσ' η φλόγα. το σχήμα του κόσμου δεν με συγκινεί κι αδιαφορώ για τα επιτεύγματα του ανθρώπου. κι αν η καρδιά είναι διάτρητη κι η ψυχή μου δεν έχει γονείς, λίγα λόγια υπάρχουν να πω: ένα φιλί μόνο και μέτα μπορείς να με ξεχάσεις.