Η αληθινή ποίηση μιλά στην ψυχή, καταδύεται στα βάθη της και γρατζουνάει το συμπαγή υμένα που την περιβάλλει. Αν τα καταφέρει και εισέλθει αναμαλλιασμένη στον πιο μύχιο της πυρήνα, έχει κερδίσει το παιχνίδι. Τότε και μόνον τότε...
Είναι σύνηθες να βλέπουμε γύρω μας αμέτρητα βιβλία, στίχους, κείμενα, απόψεις και ανθρώπους που εκφράζονται επί παντός του επιστητού. Οι πιο σοφοί όμως όμως είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως κολυμπάνε στον ωκεανό της απέραντης άγνοιας. Όταν ο ίδιος ο Σωκράτης με τη πασίγνωστη ρήση του - Έν οίδα, ότι ουδέν οίδα - μας τονίζει αυτή τη μεγάλη αλήθεια, είναι τουλάχιστον αστείο και αφελές να διατεινόμαστε πως γνωρίζουμε έστω και ελάχιστα. Ούτε μεγάλες έννοιες γνωρίζουμε σε βάθος, ούτε μπορούμε να τις ορίσουμε και επιπλέον, δεν είμαι διόλου πεπεισμένος, ότι μπορούμε να τις βιώσουμε στην καθημερινότητά μας - ιδιωτική και δημόσια. Η ψυχή όμως, έχει ανάγκη από ψήγματα εμπειριών, ώστε να δύναται να φέρνει σε πέρας κάθε υπόθεση του βίου στον οποίο ενυπάρχει και δρά. Έτσι λοιπόν, διψά να έρθει σε επαφή με πράγματα που θα της παράσχουν τέτοια ψήγματα. Η αρμονία και η αταραξία της, μπορεί να πραγματωθεί με την επαφή της με τη φιλοσοφία, την τέχνη και την άσκηση. Η τέχνη είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες που μπορεί να οδηγήσει σε αυτή την αρμονία και την ισορροπία, η οποία σε συνδιασμό με την καθημερινότητα θα οδηγήσει στην αυτογνωσία της ψυχής, και κατ' επέκταση του εαυτού.
Όμως ποια τέχνη, ποια φιλοσοφία, ποια άσκηση; Ποια έκφανση τους πληρώνει τα κενά της ψυχής; Αντικειμενικότητα; Υποκειμενικότητα; Μήπως και τα δύο; Χμμμ, μπορεί να είναι και τα δύο, μπορεί και όχι... Το θέμα όμως, και σ' αυτή τη φάση, είναι η αποφυγή του δογματισμού. Ο δογματισμός μπορεί να καταστρέψει κάθε πρόοδο της ψυχής, μαζί με κάθε έργο που συντείνει σε αυτήν. Η συγκέντρωση του εαυτού, ή της ψυχής αν θέλετε, σε μια μοναδική συμπαγή οντότητα που κατέχει τη θέση της αυθεντίας, μόνο τύφλωση έχει να προσφέρει σε όσα μάτια διαθέτει η ανθρώπινη ύπαρξη και εθελοτυφλία στην εξέλιξη της ζωής. Επομένως και στην ποίηση σημασία έχει το κατά πόσο έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας για να την δούμε και να τη βιώσουμε. Η ποίηση δεν είναι μόνο στίχοι σμιλεμένοι πάνω στο χαρτί. Είναι κομμάτια ψυχής φυτρωμένα στα πιο δύσβατα όρη μιας λευκής σελίδας. Γι' αυτό απαιτείται ειλικρίνεια από τον ποιητή, ώστε να αποτυπωθεί στο έργο του η ίδια του η φύση. Ένα απλό και αφελές συνταίριασμα λέξεων, δεν προσφέρει κάτι περισσότερο παρά μιαν άσκοπη περιδίνηση σε έναν θνησιγενή τυφώνα... Γι' αυτό τίθεται το ζήτημα της αληθινής ποίησης και της μίμησής της. Ένα ζήτημα αμείλικτο για όποιον ψάχνει την ουσία και ίσως αδιάφορο , για όποιον καταναλίσκεται απλά στο ξεμυάλισμα εύμολπων αφρών που στολίζουν τα κύματα. Όμως και σε αυτή την περίπτωση, όπως ισχύει γενικά στη ζωή, το ζητούμενο είναι ο καθένας από μας να ψάχνει μόνος του, να ανακαλύπτει μόνος του και να εξελίσσεται μόνος του - χωρίς καθοδηγητές, μα με συνοδοιπόρους. Αφορά στον καθένα μας χωριστά, το αν θα αρκεστεί στην επιφανειακή έκφραση και δράση ή θα προχωρήσει στην εκ βαθέων ψηλάφηση του εγώ .
Αναζητάτε, λοιπόν, την αληθινή ποίηση, την αληθινή φιλοσοφία, την αληθινή άσκηση, τον αληθινό έρωτα, την αληθινή ζωή κι ό,τι άλλο είναι πραγματικό για σας. Η ψυχή σας σίγουρα γνωρίζει...
Είναι σύνηθες να βλέπουμε γύρω μας αμέτρητα βιβλία, στίχους, κείμενα, απόψεις και ανθρώπους που εκφράζονται επί παντός του επιστητού. Οι πιο σοφοί όμως όμως είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως κολυμπάνε στον ωκεανό της απέραντης άγνοιας. Όταν ο ίδιος ο Σωκράτης με τη πασίγνωστη ρήση του - Έν οίδα, ότι ουδέν οίδα - μας τονίζει αυτή τη μεγάλη αλήθεια, είναι τουλάχιστον αστείο και αφελές να διατεινόμαστε πως γνωρίζουμε έστω και ελάχιστα. Ούτε μεγάλες έννοιες γνωρίζουμε σε βάθος, ούτε μπορούμε να τις ορίσουμε και επιπλέον, δεν είμαι διόλου πεπεισμένος, ότι μπορούμε να τις βιώσουμε στην καθημερινότητά μας - ιδιωτική και δημόσια. Η ψυχή όμως, έχει ανάγκη από ψήγματα εμπειριών, ώστε να δύναται να φέρνει σε πέρας κάθε υπόθεση του βίου στον οποίο ενυπάρχει και δρά. Έτσι λοιπόν, διψά να έρθει σε επαφή με πράγματα που θα της παράσχουν τέτοια ψήγματα. Η αρμονία και η αταραξία της, μπορεί να πραγματωθεί με την επαφή της με τη φιλοσοφία, την τέχνη και την άσκηση. Η τέχνη είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες που μπορεί να οδηγήσει σε αυτή την αρμονία και την ισορροπία, η οποία σε συνδιασμό με την καθημερινότητα θα οδηγήσει στην αυτογνωσία της ψυχής, και κατ' επέκταση του εαυτού.
Όμως ποια τέχνη, ποια φιλοσοφία, ποια άσκηση; Ποια έκφανση τους πληρώνει τα κενά της ψυχής; Αντικειμενικότητα; Υποκειμενικότητα; Μήπως και τα δύο; Χμμμ, μπορεί να είναι και τα δύο, μπορεί και όχι... Το θέμα όμως, και σ' αυτή τη φάση, είναι η αποφυγή του δογματισμού. Ο δογματισμός μπορεί να καταστρέψει κάθε πρόοδο της ψυχής, μαζί με κάθε έργο που συντείνει σε αυτήν. Η συγκέντρωση του εαυτού, ή της ψυχής αν θέλετε, σε μια μοναδική συμπαγή οντότητα που κατέχει τη θέση της αυθεντίας, μόνο τύφλωση έχει να προσφέρει σε όσα μάτια διαθέτει η ανθρώπινη ύπαρξη και εθελοτυφλία στην εξέλιξη της ζωής. Επομένως και στην ποίηση σημασία έχει το κατά πόσο έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας για να την δούμε και να τη βιώσουμε. Η ποίηση δεν είναι μόνο στίχοι σμιλεμένοι πάνω στο χαρτί. Είναι κομμάτια ψυχής φυτρωμένα στα πιο δύσβατα όρη μιας λευκής σελίδας. Γι' αυτό απαιτείται ειλικρίνεια από τον ποιητή, ώστε να αποτυπωθεί στο έργο του η ίδια του η φύση. Ένα απλό και αφελές συνταίριασμα λέξεων, δεν προσφέρει κάτι περισσότερο παρά μιαν άσκοπη περιδίνηση σε έναν θνησιγενή τυφώνα... Γι' αυτό τίθεται το ζήτημα της αληθινής ποίησης και της μίμησής της. Ένα ζήτημα αμείλικτο για όποιον ψάχνει την ουσία και ίσως αδιάφορο , για όποιον καταναλίσκεται απλά στο ξεμυάλισμα εύμολπων αφρών που στολίζουν τα κύματα. Όμως και σε αυτή την περίπτωση, όπως ισχύει γενικά στη ζωή, το ζητούμενο είναι ο καθένας από μας να ψάχνει μόνος του, να ανακαλύπτει μόνος του και να εξελίσσεται μόνος του - χωρίς καθοδηγητές, μα με συνοδοιπόρους. Αφορά στον καθένα μας χωριστά, το αν θα αρκεστεί στην επιφανειακή έκφραση και δράση ή θα προχωρήσει στην εκ βαθέων ψηλάφηση του εγώ .
Αναζητάτε, λοιπόν, την αληθινή ποίηση, την αληθινή φιλοσοφία, την αληθινή άσκηση, τον αληθινό έρωτα, την αληθινή ζωή κι ό,τι άλλο είναι πραγματικό για σας. Η ψυχή σας σίγουρα γνωρίζει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου