Νυχτοκάματο

σκοτεινό στενό. έρημο. περπάτησα.
στεκόμουνα μόνος να βλέπω
τη σύριγγα σου.
σκεφτόμουν τη στιγμή που εμφιάλωνες
μέσα σου το θάνατο.
στάθηκα. έκανα την ανάγκη μου
πατώντας στα σάπια νερά.
μέσα στη βρωμιά
συλληπήθηκα την οδύνη σου.
τόσο βαρύ το πένθος.
δεν το σήκωνα.
απλά μετεώριζα το μυαλό μου
στην κεκαλυμμένη σου κρύπτη.
αντικρύζοντας τη διάλυσή σου.
όταν έφυγα
έσερνα πίσω μου την ψυχή
γδέρνοντας τα πλακάκια.
δεν άντεχα άλλο
τη μάταιη υποταγή σου.
το νυχτοκάματο του θανάτου σου.