Λυμένο κορμί
Μπροστά στην τσιμεντένια θάλασσα
Ανέφικτο
Νόσημα αφροδισιακό μου
με ποιού γιατροσοφιού τη δύναμη
να σε απελάσω
Φθόνος για μια μέρα
Κι η νύχτα να επαναφέρει
στο δεμένο κορμί
Εντατική
Μέλη από σκουπίδια τεντωμένα
μπροστά στη θάλασσα φωνάζουν
διεγείροντάς σε
Έξη φοβερή
Η ζωή τραντάζεται ακροφύσιο
να ηδονίζει το βελούδινό σου σώμα
Πτώμα παντού μπροστά
Λυμένο κορμί
λίγη μονάχα σου πνοή δίψασα
στη θάλασσα την τσιμεντένια
Ασήμαντο
Και πάλι ξεραίνομαι ξανά
στη φυλακή σου
Δεμένο κορμί
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου