Η χαμένη ομίχλη
που στεκόταν στην άκρη
είχε κάτι να πει
ήταν δεμένη σαν άνθρωπος σε σκιά
ήταν κομμένη και βυθισμένη στα δύο
φοβόταν όταν φυσούσε ο χρόνος
γιατί πάντα φοβίζει ο χρόνος σαν φυσάει
κι όταν υπάρχουν μνημεία
οιμώζει η σκαλισμένη άμμος
όπως περνάν από πάνω της σκυλιά
η χαμένη ομίχλη είχε να πει
όμως κανένας δεν άκουγε
30/4/2013
που στεκόταν στην άκρη
είχε κάτι να πει
ήταν δεμένη σαν άνθρωπος σε σκιά
ήταν κομμένη και βυθισμένη στα δύο
φοβόταν όταν φυσούσε ο χρόνος
γιατί πάντα φοβίζει ο χρόνος σαν φυσάει
κι όταν υπάρχουν μνημεία
οιμώζει η σκαλισμένη άμμος
όπως περνάν από πάνω της σκυλιά
η χαμένη ομίχλη είχε να πει
όμως κανένας δεν άκουγε
30/4/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου