παντού ανάμεσα στα σκουπίδια ακούω ρολόγια.
{τικ τακ} τα ανευρύσματα του χρόνου
[στον ελκυστή UEDA περιτετμημένα
τα έλκη ιστορούν αμαρτήματα σε στροφές, βυθούς, πνιγμούς
και πάθη. περιδίνηση στο υγρό πυρ κι η καταβόθρα θάνατος
βαμμένος μωβ. ελίσσονται τα μόρια κι είμαι χαμένος
σε νότες - νότιες - επιτακτικές]
και τα ρολόγια εκεί {τικ τακ τικ τακ}
ασελγούν πάνω στο έκλυτο ψέμμα
καρφώνοντας στα σπλάχνα, την εντροπία του έρωτα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου