Θάνατος στα μπαρ

Υπάρχει θάνατος στα μπαρ
που κυλάει στα μάγουλα
και στα βλέμματα και στα στομάχια
σαν λάβα.
κενό τα μάτια κι η ψυχή
κάθε φορά που κοιτάζουν
την ξένη σάρκα
/ξεκοκκαλίζοντας το όνειρο
την ρημαγμένη ανάγκη
κάθε σάπια στύση/
μια τρύπα πολλαπλή
μπαλωμένη σε άλλες τρύπες
κάνει κουμάντο στην ψυχή.
τραβολογάει με τα δόντια
τα πετσοκομμένα ηνία
δεξιά - αριστερά και ζαλίζει
ο ίλιγγος ζαλίζει.
μοναξιά, η μόνη σταγόνα
συντροφιάς σε τούτα τα μπαρ
σε τούτα τα σπίτια
σε τούτες τις πόλεις
σε τούτα τα δωμάτια
σε τούτα τα μέρη
α' αυτόν εδώ τον κόσμο
που ηδονίζεται με τη βρωμιά του
που φτύνει αίμα στα πρόσωπα
με τις μεγάλες χαραγματιές
και κλείνει τις χαραμάδες
με πτώματα.
υπάρχει θάνατος στα μπαρ
και τόση ζωή στα μάτια
των ζωντανών νεκρών, που τρομάζεις.
όλα τόσο ανάκατα
σαν το μυαλό και τα εντόσθια
μετά το δέκατο πέμπτο ποτό
έξι η ώρα το πρωί.