Ξέρεις

ξέρεις
πως τα πάντα είναι νεκρά
όταν σε κοιτάζω στα μάτια
όταν ακούω τους ψιθύρους σου
να κραυγάζουν
και ακονίζω την πίστη μου
στο βλέμμα σου
ξέρεις
πως τα πάντα είναι νεκρά
οι ίδιες λέξεις που μεταχειρίζεσαι
τα ίδια αγγίγματα που γδέρνουν τη σάρκα
ακόμα κι όταν με αποφεύγεις
όταν χάνεις τον έλεγχο των πραγμάτων
τα πάντα είνα νεκρά
ξέρω
πως εχω σταματήσει πια να πιστεύω
όλα έχουν πάρει το δρόμο
χωρίς επιστροφή
και γι'αυτό όταν επιστρέφω
έστω για λίγο
διαλύομαι μέσα σε τοξικά υγρά
που καίνε όλα όσα είμαι
αποδίδω στη μοίρα μου
τη φενάκη σου
τα μάτια που δεν ξεπερνώ
το κορμί που στοιχειώνει τις νύχτες μου
τη λάβα που κοχλάζει εντός
το παραμύθι που ποτέ
δεν τελειώνει ευχάριστα
το ψέμμα της αγάπης
που μουλιάζει το συκώτι
και σακατεύει τα όνειρά μου
απόψε ξέρεις
πως τα πάντα είναι νεκρά
απόψε ξέρω
ότι για πάντα έχεις φύγει