Αναμονή

Διαμάντι που τρίζει στο άπειρο
ο λυγμός εαυτός σου
Έτσι να κείται φαίνεται
στο πιο θανατωμένο ανάκλιντρο
Στην άδεια υφή του αιώνα τη λειψομελή
λαγνεία σκόρπια κι αναφιλητό
το όχι που προκρίνει η μέρα
Κι η νύχτα
τσιγάρο άφιλτρο που αγκομαχάς
- λίγο μετά τα μεσάνυχτα -
στην αποβάθρα νο1
του σιδηροδρομικού σταθμού
Θεσσαλονίκης