Να
σε
κρατώ
ήταν
φωτιά
να
σε
γυρεύω
ήταν
έρωτας
να
σε
χάνω
ήταν
πάντοτε
η
επόμενη
μέρα
Το
παιχνίδι
δεν
ξέρω
να
το
παίζω
στην
άκρη
κάθομαι
περιμένοντας
σαν
βροχή
πίσω
απ'
την
κουρτίνα
του
ήλιου
Κλειδιά
που
δεν
χωρούν
σε
κλειδαριές
καρδιές
βιδωμένες
στα
ελαστικά
πλατώματα
που
χάσκουν
στον
ουρανό
η
ύλη
ποια
ύλη
Γυμνή
κοιτάζοντας
στον
καθρέφτη
το
άλλο
της
μισό
ξαναμμένη
στο
πρόσωπο
στο
αιδοίο
στα
στήθια
στις
μασχάλες
ηδονή
και
συνάφεια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου