Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

μικρά μεγάλα 1

Την καρδιά μου ζήτησα να μου φυλάς, να μην σπάσει. Μέσα στην μανιασμένη λύσσα και το ανακάτεμα των καιρών, κάτω απ´ το δέρμα της φρικιασμένης θάλασσας του κόσμου, φυτρωμένες οι ψυχές μας στην σιωπή σαν χορτάρι υγρό, μεγαλωμένο στην βροχή. Είναι νοτισμένες οι καρδιές σε τούτη τη γη, να το θυμάσαι· να μην σπάσει η καρδιά, δεν της πρέπει. Ούτε η δική μου, ούτε η δική σου. Γιαυτό στην έδωσα στα χέρια, δικιά σου, να την κρατάς. Στα δικά σου χέρια είναι πιο ασφαλής...