Βασιλεία Πένθιμη και Κατακόρυφη

Στο ταβάνι λιώνουν τα βλέμματα
ο καπνός κι η ομίχλη λένε τραγούδια
που σαν εμβατήρια τα ρουφάνε όλα
τα μάτια σου.
και το ύψος μου είναι τόσο μεγάλο
που δεν σου αρκεί για να ευτυχήσεις.
όσα τα ρόδα που μπλέκονται στα πόδια
σου, όσα τα σύμβολα που μένουν κρυφά
στην σιωπή.
ακόμα κι αν τ' αγκάθια υπερτερούν
ακόμα κι αν τα όνειρα ανάγλυφα
θα ρέουν ωσάν στυφό ύδωρ
στην τέχνη μας.
τίποτε δεν θα γαργαλάει αρμυρό
ή καυτερό ή άγευστο, τα υπαίθρια
νυσταλέα βάθη.
μήτε η επόμενη σύρραξη των αισθήσεων
θα ομορφύνει το σκεβρωμένο σκαρί
κι ούτε ποτέ θα εξυψώσει η ομοιομορφία
των οριζόντων.
θάναι μονάχα το ταβάνι ανεστραμμένο
στέμμα, που ως άλλο πάτωμα θα ενθυμίζει
γεμάτο απ' τ' αποτσίγαρα και τα σκουπίδια
την βασιλεία των ηττημένων.

Όσο εμείς μεγαλώνουμε, τόσο μικραινουν οι μέρες...

Παράκληση

Ένα φιλί μόνο και υπόσχομαι να μην ονειρευτώ ξανά. σε έχασα, από τότε που είδαμε να δακρύζει το καλοκαίρι, καθώς διασπείρονταν τα κορμιά μας σκόνη στον ορίζοντα. ήλπιζα τότε να σε ξαναδώ. να κλείσω σφαλιστά την εικόνα σου μέσα στα μάτια μου. η βροχή να γδέρνει τον πόνο και κάθε έρωτα που'χα ζήσει. δεν θέλω να φοβάμαι τον χειμώνα, την εποχή χωρίς εσένα - μα εσύ χάθηκες. η θάλασσα κι ο ουρανός δεν με κοιτάζουν πια. φοβάμαι ότι θα μείνω μόνος, σε κείνη την παραλία που χωριστήκαμε και πως οι πέτρες δεν θα μου μιλάνε πια. ένα φιλί μόνο και υπόσχομαι να μην ονειρευτώ ξανά. μου αρκεί η ένωση με τα χείλη σου για μιαν ολάκερη ζωή, κι ας μην κουρνιάσω άλλο πια μέσα στα όνειρα. οι φλέβες μου θάχουν αγγίξει την θέωση και το στόμα μου θάχει μεταλάβει την ιερή ουσία που αναβλύζει το κορμί σου. δεν με νοιάζουν οι υποσχέσεις για την αιωνιότητα. η μια στιγμή της ανάστασης μαζί σου θάναι αρκετή, για να μην νοιώσω ποτέ πάλι μοναξιά. η θλίψη θα καεί σαν τελευταίο κερί κι εσύ θα είσ' η φλόγα. το σχήμα του κόσμου δεν με συγκινεί κι αδιαφορώ για τα επιτεύγματα του ανθρώπου. κι αν η καρδιά είναι διάτρητη κι η ψυχή μου δεν έχει γονείς, λίγα λόγια υπάρχουν να πω: ένα φιλί μόνο και μέτα μπορείς να με ξεχάσεις.

Ανατομία

Όλα κατήντησαν μια θλίψη
σαν το τσιγάρο που αποκαθηλώνεται
στην σταχτοθήκη. μπερδεύοντας βήχα με
ζεστό καφέ καθώς νυχτώνει
κι ενώ οι καταιγίδες έχουν κοπάσει πια.
οι φωνές, τα πάθη, τα δέρματα
που έχουν γδαρθεί
κι οι ξεφτισμένες σελίδες των βιβλίων-
όλα κατήντησαν μια θλίψη.
μια λίμνη γεμάτη αναμνήσεις
από νερά που έχουν φύγει.
οι καμινάδες δεν ξεφυσούν καπνό
τα λόγια δεν μιλάνε/
τα κορμιά δεν κάνουν έρωτα
και οι γιορτές ξεμείνανε από χορούς.
μουσική τώρα είναι η σιωπή
να ψιθυρίζει χαρές κι αρχαία όνειρα.
μισογεμάτες οι βαλίτσες για κείνο το ταξίδι
που είν' ακόμα βιδωμένο στην καρέκλα
περιμένοντας άδικα, χέρια
να τραβήξουν τα φερμουάρ.
το σκισμένο σακουλάκι του καφέ
ξαπλώνει στο κρύο πάτωμα και
όλα κατήντησαν μια θλίψη
σαν τα αντίο που δεν ειπώθηκαν ποτέ.

Μηνύ_μ_α_τ_α

Μήνυμα 1: έλα πού είσαι; Σε έπαιρνα τηλ και δεν απαντούσες. όλα καλά; :)

Μήνυμα 2: γεια σου. ολα καλά. δεν το ακουγα. τωρα μολις ειδα το μην σου. εσυ;

Μήνυμα 3: καλά κι εγώ. προσπαθώ να γράψω. έλεγα να πηγαίναμε καμμιά βόλτα. στην παραλία ίσως. έχω καιρό να πάω. ωραία θα ήταν να πηγαίναμε μαζί.

Μήνυμα 4: ενταξει. καποια μερα μες στη βδομαδα θα παμε. πρεπει να φυγω. θα ετοιμαστω. καλο βραδυ.

Μήνυμα 5: γεια. λέω να κατέβω παραλία. θάρθεις;

Μήνυμα 6: πες μου. εγώ ξεκίνησα…

Μήνυμα 7: γιατί δεν απαντάς; ωραία θα ήταν να βρισκόμασταν, έστω για λίγο. αν δεν μπορείς…

Μήνυμα 8: σε παίρνω και δεν το σηκώνεις… μάλλον ενοχλώ…

Μήνυμα 9: …

Μήνυμα 10: πού χάθηκες; ακόμα να πάμε εκείνη την βόλτα.

Μήνυμα 11: δεν ξέρω τι έπαθες… γιατί δεν μου μιλάς; Έχω και μέρες να σε δω ονλάιν. είσαι οκ;

Μήνυμα 12: ελα. ολα καλα. ελειπα. πηγαμε με τα κοριτσια αθηνα. περασαμε τελεια. δεν μπορουσα να μιλησω. σορρυ.

Μήνυμα 13: δλδ δεν μπορείς να μου το πεις; πρέπει να σου στέλνω και να σε παίρνω εκατό φορές;;; κι εσύ τπτ;;;

Μήνυμα 14: μην με πιεζεις. δεν μπορω. τα εχουμε πει πολλες φορες. δεν μπορω ετσι…

Μήνυμα 15: γιατί εγώ μπορώ δλδ; να θέλω να σου μιλήσω είναι πίεση; ευχαριστώ πολύ. νόμιζα ότι περνούσες καλά μαζί μου. νόμιζα η επικοινωνία μας ήταν κάτι ευχάριστο για σένα.

Μήνυμα 16: μην το κανεις τοσο δραματικο. καλα περναμε. αλλα οκ.μην τρελαινεσαι… :Ρ

Μήνυμα 17: μην τρελλαίνομαι; α, έτσι το βλέπεις εσύ… οκ…γεια!!!

Μήνυμα 18: γεια.

Μήνυμα 19: έλα τι κάνεις; μου έχεις λείψει. και προχτές στο νετ δεν μου μιλούσες… πώς είσαι;

Μήνυμα 20: ρε αγάπη… πού είσαι;

Μήνυμα 21: τζαααααα!!!! θα πεις τπτ;;;

Μήνυμα 22: ουφ!!! πάλι τα ίδια…

Μήνυμα 23: ελα. γιατι κανεις ετσι ρε συ; τωρα θα φυγω. εχω κανονισει για το βραδυ. καλα να περασεις οπου κι αν πας.

Μήνυμα 24: στο τρας θα είσαι;;; μπορεί να έρθω κι εγώ απόψε…

Μήνυμα 25: καλά. να περάσεις όμορφα. ίσως τα πούμε το βράδυ. :/

Μήνυμα 26: σε πήρε το μάτι μου. ήθελα να σου μιλήσω αλλά όλο με κάποιον ήσουν. μετά χάθηκες. πώς πέρασες;

Μήνυμα 27: πού είσαι; δεν θέλω να σε πιέζω αλλά σήκωσε το και μια φορά. :/

Μήνυμα 28: τελικά, εκείνη την βόλτα θα την πάμε ποτέ; :[

Μήνυμα 29: ελα. γεια. ειπαμε ναι βρε. θα παμε…

Μήνυμα 30: πότε λες; αύριο; καλά είναι;

Μήνυμα 31: καλά, σε αφήνω. θα σου στείλω αύριο.

Μήνυμα 32: έλα. θα κατεβούμε; γεια.

Μήνυμα 33: πού είσαι; πάλι δεν το σηκώνεις…

Μήνυμα 34: είναι εκνευριστικό αυτό που κάνεις. έλεος δλδ. θέλω να σου μιλήσω. στην τελική, αυτά που δέχεσαι κάνε τα πράξη!!! τι θα κάνω με σένα;

Μήνυμα 35: άντε γειααα!!!!

Μήνυμα 36: ρε χαζό, σ’ αγαπάω, νοιάζομαι για σένα… ;)

Μήνυμα 38: ρεεεεεεεεεεεεεεεεεε… πού είσαι;;;;;;;;;; :((((

Μήνυμα 39: γιατί το κάνεις αυτό;

Μήνυμα 40: καλά. συγγνώμη. δεν θα σε ζαλίσω άλλο… φιλιά!!!

Μήνυμα 41: μου έλειψες. καλά είσαι;

Μήνυμα 42: σ’ αγαπάω ρε συ… πες μου κάτι… :(

Μήνυμα 43: τίποτα…

Μήνυμα 44: .